Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

είμαι εις

  • 1 εις

    πρόθ. I με αίτιατ.
    1) (при обознач, движения, направления) в, на; αναχωρώ εις Άγγλίαν я уезжаю в Англию; θα μεταβώ εις την πόλιν я поеду в город; ανεχώρησαν είς το μέτωπον они ушли на фронт; ανέβα εις την σκεπήν поднимись на крышу; 2) (при обознач, места) в, на; μένω είς την οδόν Πούσκιν я живу на улице Пушкина; εις την πόλιν μας в нашем городе; 3) (при обознач, расстояния) до; απ' Αθηνών εις Φάληρον от Афин до Фалерона; από την μίαν.δχθην εις την άλλην от одного берега до другого; 4) (при обознач, времени) в; εις τα 1973 в 1973 году; είς τάς δέκα Ιουλίου десятого июля; εις τάς εξ το πρωΐ в шесть часов утро; εις στιγμήν ακατάλληλον в неподходящий момент; 5) (при обознач, сферы проявления чего-л.) в; είμαι πρώτος (τελευταίος) εις τα μαθήματα быть первым (последним) в учении; διακρίνομαι εις όλα во всём выделяться; επιδέξιος εις τα όπλα ловкий в обращении с оружием; 6) (при обознач, стоимости) за; εις το τάλληρον δύο две штуки за 5 драхм; 7) (при обознач, способа оплаты): επληρώθη εις χρήμα (είς είδος) оплачено деньгами (натурой); 8) (при обознач, деления на части) в, на; διαιρώ εις πέντε μέρη делить на пять частей; δρόμα εις πράξεις τρείς драма в трёх действиях; διαιρώ εις μικρός ομάδας делить на маленькие группы; 9) (при обознач, объединения, слияния) в; συγχωνεύω τα δύο κεφάλαια τού βιβλίου εις ένα объединять 2 главы книги в одну; 10) (при обознач, глубины строя) по; εις ένα, εις δύο по одному, по два (в ряд); 11) (при обращении) к, в; απευθύνομαι εις τον υπουργόν (είς το υπουργείον) обращаться к министру (в министерство); ο Δήμαρχος ανήγγειλεν εις τούς κατοίκους мэр'объявил жителям; 12) (при обознач, цели): δαπανώ εις ενδύματα расходовать на одежду; αναχωρώ εις επισκέψεις отправляться с визитами; ετοιμοι εις μάχην готовы к бою; 13) (при обознач, изменения, превращения, перевода): ο βασιλεύς μετεμφιέσθη εις χωρικόν король переоделся крестьянином; από φίλος μετετράπη εις εχθρόν из друга превратился во врага; μεταφράζω από την γαλλικήν εις την ελληνικήν переводить с французского на греческий; 14) (при приказе, команде): εις τα όπλα! в ружьё!; εις παράταξιν! стройся!; εις τάς θέσεις σας! по местам!; εις έπαρσιν σημαίας! флаг поднять!; 15) (при выражении пожелания): εις (την) υγείαν σας! за ваше здоровье!; 16) (в клятвах): σάς ορκίζομαι εις την τιμήν μου клянусь честью; II με γεν. (при обознач, лица, с которым имеют дело): δουλεύω εις τού πεθερού μου работаю у своего тестя; § εις την εντέλειαν в совершенстве; εις μάτην напрасно, попусту, тщетно; εις όγδοον ин-октаво (о формате книги и т. п.)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > εις

  • 2 άκρο

    [ν] τό
    1) край; конец;

    από το ένα άκρο στο άλλο — из края в край, из конца в конец;

    απ· άκρου εις άκρον везде;
    2) крайняя степень; крайность, чрезмерность;

    τό άκρο άωτον — наивысшая точка, степень, предел;

    τό άκρο άωτον της κακοηθείας — крайняя нечестность;

    είμαι εις άκρο ευτυχής — я предельно счастлив;

    φθάνω εις τα άκρα вдаться в крайности;
    άνθρωπος των άκρων человек крайностей; 3) конечность;

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > άκρο

  • 3 διαταγή

    η приказ; команда; приказание, распоряжение;

    έγγραφος διαταγή — письменный приказ;

    προφορική διαταγή — устное распоряжение;

    δίδω διαταγή — отдавить приказ, подавать команду;

    κατ' ανωτέραν διαταγήν — по распоряжению свыше;

    κατά διαταγή — по приказу;

    § είμαι εις τάς διαταγάς σας — к вашим услугам, я в вЗшем распоряжении;

    γραμμάτιον εις διαταγήν ком. — платёжное обязательство, вексель

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > διαταγή

  • 4 συνεννόηση

    [-ις (-εως)] η
    1) понимание, взаимопонимание, согласие;

    κακή συνεννόηση — недоразумение;

    2) обмен мнениями;

    βρίσκονται στο στάδιο συνεννόήσεων — быть в стадии обсуждения;

    3) соглашение, договорённость;

    με συνεννόηση — по договорённости;

    έρχομαι σε συνεννόηση — приходить к соглашению, договариваться;

    4) сговор (обычно тайный);

    είμαι εις συνεννόησιν — быть заодно (с кем-л.), быть в сговоре

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > συνεννόηση

  • 5 ιημι

         ἵημι
        (у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)
        

    (impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

        1) слать, посылать, отправлять
        

    (ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

        δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom.послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение

        2) двигать, направлять
        

    ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur.погнать лошадей вскачь

        3) погонять, т.е. ехать
        

    (ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

        4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать
        

    (τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

        τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;
        ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;
        οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen.противники бросились (вниз) по снегу в долину

        5) пускать, метать, кидать
        

    (λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

        ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen.пускать топором (в кого-л.);
        συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:
        — настолько далеко он бросает (камни)

        6) метать копья, пускать стрелы, стрелять
        

    (ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

        ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;
        ἱ. τινός Soph.стрелять в кого-л.

        7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать
        ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;
        ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;
        ἱέμενος νόστοιο Hom.жаждущий возвращения домой

        8) med. устремляться, спешить
        

    (οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

        9) спускать, т.е. привешивать
        

    ἱ. κόμας Hom.зачесывать вниз или распускать волосы;

        ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;
        ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom.привязать к чему-л. две наковальни

        10) привязывать, впрягать
        11) издавать, испускать
        

    (ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

        12) произносить
        

    (ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

        13) говорить
        

    Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

        πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;
        τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться

        14) лить, изливать:

    (Ἀξιός)

    , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле
        15) изливаться, струиться, течь
        

    Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

        ἵει νᾶμα πυρός Eur.течет огненный поток

        16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать
        17) лить, проливать, ронять
        18) выпускать (из рук), ронять

    Древнегреческо-русский словарь > ιημι

  • 6 βάρους

    центр тяжести;
    2) тяжесть; груз; ноша; 3) вес;

    ατομικό (μοριακό) βάρους — атомный (молекулярный) вес;

    ειδικό βάρους — удельный вес;

    βάρους καθαρό — вес нетто;

    μικτό βάρους — вес брутто;

    αυξάνω το βάρους — или βάζω βάρους — прибавлять в весе;

    ελαττώνω ( — или μειώνω) το βάρους — или χάνω βάρους — терять в весе;

    βάρουςους εκατό κιλών — весом в сто килограммов;

    4) балласт;
    5) перен. тяжесть (в голове, желудке и т. п.);

    έχω κάποιο βάρους στην καρδιά — у меня на душе какая-то тяжесть;

    τό έχω βάρους στην ψυχή μου — чувствовать тяжесть на душе, угрызения совести из-за чего-л.;

    6) перен. тяжесть, груз, бремя, обуза; забота;
    πλ. тяжёлое бремя; страдание;

    φορολογικά βάρουςη — налоговое бремя;

    οικογενειακά βάρουςη — семейные заботы;

    βάρους των φροντίδων — бремя забот;

    βάρους των ετών — груз лет;

    αναδέχομαι όλον το βάρους — брать всю ответственность на себя;

    δεν παίρνω κανένα βάρους επάνω μου — не брать на себя никакой ответственности;

    όλα τα βάρουςη πέφτουν σε... — вся тяжесть лежит на...;

    είμαι ( — или κάνω) βάρους σε ( — или γιά) κάποιον — быть обузой для кого-л;

    μη προς βάρους... — если вас не затруднит...;

    7) перен. вес, значение, влияние, авторитет;

    ο έχων βάρους — весомый;

    έχει βάρους ο λόγος (η γνώμη) του — его слово (мнение) имеет вес;

    8) гиря;
    9) πλ. спорт, штанга;

    άρση βάρουςών — тяжёлая атлетика;

    αθλητής άρσεως βάρουςών — штангист;

    σηκώνω βάρουςη — поднимать штангу;

    10) спорт, вес;

    σωματικό βάρους — весовая категория;

    παλαιστές υπερελαφρών (ελαφρών, ημιμέσων, μέσων, βαρέων) βάρουςών — борцы наилегчайшего (лёгкого, полусреднего, среднего, тяжёлого) веса;

    11) юр.:

    βάρους αποδείξεως — обязательство предста- вить доказательства;

    12):

    εις βάρους κάποιου — а) за чеи-л. счёт, на чеи-л. счёт; — б) в ущерб кому-л.;

    τα έξοδα εις βάρους μου — расходы за мой счёт;

    § λέγονται πολλά εις βάρους σας ο — вас говорят много плохого;

    γελούν εις βάρους του — над ним смеются

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > βάρους

  • 7 ἵημι

    ἵημι (ἙΩ) ἱεῖσι, att. ἱᾶσι, inf. ἱέναι, ep. ἱέμεναι, ἱέμεν; im conj. schwankt die Schreibung, ἀφιῇ Plat. Rep. VII, 520 a, ἀφίῃ Euthyphr. 5 b, μεϑίῃσι Il. 13, 234, gew. παρίωμεν, παρίωσι; impf. ἵην, im sing. gew. ἵουν, ἵεις, ἵει, über ἵειν s. ἀφίημι u. προίημι, ἵεν = ἵεσαν, Il. 12, 33, s. auch ξύνιον; fut. ἥσω; aor. I. ἦκα, ep. ἕηκα, im plur. aor. II. ἕμεν, ἕτε, ἕσαν, mit dem Augment εἱμεν, εἷτε, εἷσαν, inf. εἷναι; bei Hom. kommt dieser aor. II.vom simplex gar nicht vor, nur med. ἕντο; perf. εἷκα, εἷμαι, nachhomerisch; – in schnelle Bewegung setzen; – a) schicken, senden; zunächst von lebenden Wesen, τίς γάρ σε ϑεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε Il. 18, 182; τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρωδιόν 10, 274; τόν ῥ' αὐτὸς Ὀλύμπιος ἧκε φόωςδε (δράκων) 2, 309; auch ἐν δὲ παρηορίῃσιν Πήδασον ἵει, er schickte den Pedasos an die Leine, spannte ihn daran, 16, 152; εἰ γάρ μ' εἰς Τάρταρον ἧκε Aesch. Prom. 154; αὐτὸν ἀπ' ἄκρας πλακός Soph. Tr. 272, schleuderte ihn; ἱέναι πέτρας ἄπο Eur. Herc. Für. 320; ἱεὶς σεαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους Ar. Vesp. 355; selten in Prosa, συστρέψας ἑαυτὸν ὥσπερ ϑηρίον ἦκεν ἐφ' ἡμᾶς ὡς διαρπασόμενος Plat. Rep. I, 336 b. – b) einen leblosen Körper werfen, schleudern, bes. ein Geschoß; λᾶαν ἀεί. ρας ἧκ' ἐπιδινήσας Od. 9, 538; ὁ δ' οὐχ ἅλιον βέλος ἦκεν Il. 4, 498, vgl. 1, 382; δίσκοισι τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες Od. 4, 626; ἐπ' ἀλλήλοις ἵεσαν βέλεα Hes. Th. 684; ὀϊστόν Pind. Ol. 9, 12; ἐν δίσκοις I. 1, 25; ἀπὸ τόξου ἱείς N. 6, 29; χεροῖν ἰόν Soph. Tr. 564; δόρυ Eur. Rhes. 63; ϑύρσοις ἵεσαν δι' αἰϑέρα Bacch. 1099; absol., mit Auslassung des Geschosses, schießen, Il. 2, 774. 17, 515 Od. 8, 203. 9, 499; Eur. I. A. 152; τῶν μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς οὐκ ἂν ἁμάρτοις, auf sie schleudernd, schießend, Soph. Ai. 154; ἵησι τῇ ἀξίνῃ τὸν Κλέαρχον Xen. An. 1, 5, 12; vgl. Plat. Theaet. 194 a οἷον τοξότην φαῦλον ἱέντα παραλλάξαι τοῦ σκοποῦ, wenn er schießt u. verfehlt, – c) die Stimme in Bewegung setzen, ertönenlassen, einen Laut von sich geben; ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήϑεος ἵει καὶ ἔπεα Il. 3, 221; Od. 12, 192; βάγματα δύςϑροον αὐδάν Aesch. Pers. 637; φωνήν Ch. 556; ϑρῆνον ἐκ στηϑέων ἥσειν Spt. 847; ἔπος δυςϑρήνητον Soph. Ant. 1196; κωκυτόν Al. 838; πᾶσαν ἵης γλῶσσαν El. 586; πάσας φϑογγὰς ἱεῖσα Eur. Hec. 338; διαπρύσιον κέλαδον Hel. 1325; μηδεμίαν φωνήν Her. 2, 2; τὸν Πέρσην 'Ελλάδα γλῶσσαν ἱέντα, der hellenisch sprach, 9, 16; von Eseln, μᾶλλον πολλῷ ἵεσαν τῆς φωνῆς 4, 135; αἳ ἱᾶσι καλλίστην φωνήν Plat. Phaedr. 259 d; Rep. X, 617 b; von Instrumenten, ἄλλα μέλη τῶν χορδῶν ἱεισῶν Legg. VII, 812 d. – d) vom Wasser, ergießen, fließen lassen; Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησι Il. 21, 158; mit Auslassung von ὕδωρ, ἡ δ' ἑτέρωϑεν (κρήνη) ὑπ' αὐλῆς οὐδὸν ἵησιν Od. 7, 130, sprudelt hervor, vgl. 11, 239; ἵησι σεπτὸν Νεῖλος εὔποτον ῥέος Aesch. Prom. 814, vgl. Spt. 291; auch ϑαυμαστὸν ἵει νᾶμα παμφάγου πυρός, Eur. Med. 1187, den Feuerstrom; ähnl. Τυφῶν' ἱέντα πυρπνόον διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν, der hervorschnaubt, Aesch. Spt. 475. – So auch von Thränen, bei Hom., κὰδ δὲ παρειῶν δάκρυον ἧκε χαμᾶζε, ließ auf die Erde fallen, Od. 16, 191; ἵετε δάκρυ Aesch. Ch. 150. Vgl. ἐκ δ' ἄρα χειρὸς φάσγανον ἧκε χαμᾶζε, ließ das Schwert auf die Erde fallen, Od. 22, 84; Il. 12, 205; ἧκε φέρεσϑαι, ließ fallen, 21, 120 Od. 12, 442. – Vgl. auch Xen. ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τὴν νάπην, sie ließen steh hinab, An. 5, 4, 18. Und so auch sonst – e) übertr. auf trockne Dinge, bes. von Haaren, κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας, vom Haupte ließ sie die Haare herabwallen, gleichsam herabfließen, Cd. 6, 231; ἐϑείρας ἵει ἀμφὶ λόφον, er ließ die Haare um den Helmknauf als Helmbusch niederwallen, Il. 19, 383. 22, 316. Vgl. ἐκ δὲ ποδοῖϊν ἄκμονας ἧκα δύο, von deinen Beinen ließ ich zwei Ambosse herabhangen, hing sie daran, Il. 15, 19; τοῖσιν δ' ἴκμενον οὖρον ἵει, günstigen Fahrwind senden, 1, 479; ἵεσαν φυγῇ πόδα, setzten den Fuß in Bewegung, Eur. Rhes. 798; ohne πόδα, ἐπὶ Κυκλώπων ἱεὶς ϑυμέλας I. A. 152. – Med. ἵεμαι, sich in Bewegung setzen, streben wonach, begehren, verlangen, bes. c. inf., ἵετο γὰρ βαλέειν, Il. 16, 383 u. öfter; πᾶσαι δ' ἄρ' ἵεντο αἷμα μέλαν πιέειν Hes. Sc. 251; mit dem Zusatze ϑυμός, ϑυμῷ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο ϑυμός, Il. 8, 301, ὁ δὲ ἵετο ϑυμῷ Ἰδομενῆα βαλεῖν, 13, 386. 2, 589; c. gen., ἱέμενοι πόλιος 11, 168, νίκης 23, 371, νόστοιο Od. 15, 69; öfter οἴκαδε, ἔρεβόςδε, Τροίηνδε, 19, 187; ἵετ' εὐϑὺ πρὸς τὰ νυμφικὰ λέχη Soph. O. R. 1242; Tr. 512; εἰς ὄρεα, Eur. Bacch. 140 u. öfter; ἱέμενος ῥεῖ Plat. Crat. 419 e; Phaedr. 241 b Crat. 427 a, mit der v. I. ἴεται, ἴεσϑαι, s. εἶμι. – Oft bei Hom. ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο, als sie die Begierde nach Speise u. Trank aus sich herausgeschafft harten, als sie sich gesättigt hatten, eigtl. tmesis, vgl. ἐξίημι. – Das auch hierher gerechnete ἑῶμεν s. oben besonders. – [Ι der ersten Sylbe bei Hom. u. a. Ep. gew. kurz, bei Attikern mit wenigen Ausnahmen (Aesch. Spt. 310. 493 Eur. I. A. 298) lang; aber lang ist es auch bei Hom. in den Formen des praes. u. impf. med., wie in ἵει, Il. 3, 221. 16, 152, ἱεῖσαι, Od. 12, 192, nothwendig in ἱέμεν u. ἱέμεναι; so auch in den Compositis.]

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἵημι

  • 8 λαλέω

    λαλέω impf. ἐλάλουν; fut. λαλήσω; 1 aor. ἐλάλησα; pf. λελάληκα. Pass.: 1 fut. λαληθήσομαι; 1 aor. ἐλαλήθην; pf. λελάλημαι (Soph.+). In older Gk. usu. of informal communication ranging from engagement in small talk to chattering and babbling, hence opp. of λέγω; in later Gk the trend, expressed esp. in the pseudepigr. and our lit., is toward equation with λέγω and broadening of the earlier usage.
    to make a sound, sound, give forth sounds/tones (Aesop fab. 248b H./146 H-H./202 Ch./v.l. 141 P.) that form a kind of speech, esp. of inanimate things (e.g. of the echo, Cass. Dio 74, 21, 14; of streams of water Achilles Tat. 2, 14, 8; OdeSol 11:6 τὸ ὕδωρ τὸ λαλοῦν), of thunder ἐλάλησαν αἱ βρονταί Rv 10:4ab. ἐλάλησαν αἱ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν φωνάς vs. 3. Of a trumpet 4:1 (cp. Aristot., De Aud. p. 801a, 29 διὰ τούτων=flutes, etc.; Achilles Tat. 2, 14, 8 of the κιθάρα). Of the blood of Christ, that speaks more effectively than that of Abel (Gen 4:10) Hb 12:24; s. 11:4 (Goodsp., Probs. 188). Cp. J 12:29.
    to utter words, talk, speak, of pers.
    of the act of speaking, intr.
    α. (be able to) speak; to have and use the faculty of speech, in contrast to one who is incapable of speaking (cp. Ps 113:13; 134:16; 3 Macc 4:16; TestSol 10:3 C λ. ἀνθρωπίνως) Mt 9:33; 12:22; 15:31; Mk 7:37; Lk 1:20, 64; 11:14. ἐλάλει ὀρθῶς he could speak plainly (in contrast to the unintelligible utterances of a deaf-mute) Mk 7:35.
    β. speak, express oneself (Aesop, Fab. 146 H-H. et al.) οὐ γὰρ ὑμεῖς ἐστε οἱ λαλοῦντες it is not you who (will) speak Mt 10:20 (cp. TestAbr A 6 p. 83, 5 [Stone p. 14] ἄγγελος κυρίου ἐστὶν ὁ λαλῶν; AscIs 1, 7, τὸ πνεῦμα … τὸ λαλοῦν ἐν ἐμοί). προφῆται δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν two or three prophets are to express themselves 1 Cor 14:29. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος while he was still speaking Mt 17:5; 26:47; Mk 5:35; 14:43; Lk 8:49; 22:47, 60. μηκέτι αὐτοῦ λαλοῦντος AcPl Ha 5, 14 of a lion (?); μηκέτι λαλήσας 10, 25=MartPl Aa I 115, 16.—Lk 5:4; 1 Cor 14:11ab, al.—In contrast to listening (Plut., Mor. 502c λαλοῦντι μὲν πρὸς τ. ἀκούοντας μὴ ἀκούοντι δὲ τ. λαλούντων) Js 1:19; cp. 1 Cor 14:35.—In contrast to keeping silent (Lucian, Vit. Auct. 3) οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τ. δαιμόνια Mk 1:34; Lk 4:41 (λέγειν v.l.). λάλει καὶ μὴ σιωπήσῃς Ac 18:9. οὐ γὰρ ἐπιτρέπεται λαλείν (women) are not permitted to express themselves 1 Cor 14:34f (cp. Plut., Mor. 142d: a woman ought to take care of her home and be quiet; for she should either converse with her husband or through him). This pass. refers to expression in a congregational assembly, which would engage not only in worship but in discussion of congregational affairs; the latter appears to be implied here, for it was contrary to custom for Hellenic women, in contrast to their privileges in certain cultic rites (cp. 1 Cor 11:5), to participate in public deliberations (s. Danker, Benefactor 164, w. ref. to IG II, 1369, 107–9; for other views s. comm.).—In contrast to acting Js 2:12.
    γ. The pers. to whom or with whom one is speaking is mentioned in various ways: in the dat. λ. τινί speak to or with someone (Aristoph., Equ. 348; Philemon Com. 11 Kock; Menander, Periciromene 220 σοί; Aelian, Ep. 14 p. 181, 1; Diog. L. 9, 64; pseudepigr.; Just., A I, 63, 14. λ. ἑαυτῷ=with oneself; Lev 1:1f; Ezk 33:30b) Mt 12:46ab, 47; 13:10; Mk 16:19; Lk 1:22; 24:6, 32; J 4:26 (cp. CB I/2, 566f no. 467–69 Ἀθάνατος Ἐπιτύνχανος says of himself: ἐγὼ εἶμαι ὁ λαλῶν πάντα); 9:29; 12:29; 15:22; Ac 9:27; Ro 7:1; 1 Cor 3:1; 1 Th 2:16; Hb 1:1f; by πρός and the acc. (Plut. Mor. 502c [s. β above]; Ps.-Lucian, Asin. 44; Gen 27:6; Ex 30:11, 17, 22; JosAs 14:7 al.; ParJer 3:5; ApcMos 28; SibOr 3, 669; Just., D. 27, 3) Lk 1:19, 55; Ac 4:1; 8:26; 11:20; 26:31 (cp. Lat. ire in consilium; Taubenschlag, OpMin. II 725 [the pap ref. is unsatisfactory]); by μετά and the gen. (Gen 35:13) Mk 6:50; J 4:27; 9:37; 14:30; Rv 1:12; 10:8; 17:1; 21:9, 15. μὴ διαλίπῃς λαλῶν εἰς τὰ ὦτα τῶν ἁγίων Hv 4, 3, 6.—The pers. or thing spoken about is expressed by περί w. the gen. (PSI 361, 5 [251 B.C.] λαλήσας περί μου; PFay 126, 4 [c. 200 A.D.]; Gen 19:21; Ezk 33:30a; TestAbr B 8 p. 112 14 [Stone p. 72]; TestJob 46:7; JosAs 6:2 al.; Philo, Fuga 33, 30a) J 8:26; 12:41; Ac 2:31; Hb 2:5; 4:8.—τινὶ περί τινος (PPetr II, 13 (6), 9 [III B.C.]) Lk 2:38; 9:11; pass. Ac 22:10.
    δ. The speaking or uttering can be more closely defined: κακῶς, καλῶς J 18:23. ὡς νήπιος 1 Cor 13:11. ὡς δράκων (hissed?) Rv 13:11. στόμα πρὸς στόμα face to face (cp. Num 12:8; ApcEsdr 6:6 p. 31, 10 Tdf.) 2J 12; 3J 14. εἰς ἀέρα 1 Cor 14:9. κατὰ κύριον 2 Cor 11:17. ἐκ τοῦ περισσεύματος τ. καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ Mt 12:34; Lk 6:45. ἐκ τῆς γῆς J 3:31 (cp. Lev 1:1 λ. ἐκ τῆς σκηνῆς). ἐκ τῶν ἰδίων J 8:44. παρρησίᾳ 7:13, 26. ἐν παρρησίᾳ 16:29. ἐν παραβολαῖς Mt 13:10, 13. χωρὶς παραβολῆς Mk 4:34. λ. (ἐν) ψαλμοῖς speak in psalms Eph 5:19. Of prophets λ. ἐν πνεύματι D 11:7 (Just., D. 7, 1). Of God λ. διὰ στόματος τ. προφητῶν Lk 1:70; cp. Ac 28:25.
    ε. as subst. ptc. τὰ λαλούμενα (Paradox. Vat. 2 Keller; Jos., Ant. 16, 321; Just., D. 7, 2) ὑπό τινος Ac 13:45; 16:14. τὰ λελαλημένα (EpArist 299; cp. TestSol 20:21 τὰ … λαληθέντα μοι) αὐτῇ παρὰ κυρίου Lk 1:45.—For λαλεῖν γλώσσῃ and λ. γλώσσαις s. γλῶσσα 3.
    of speech with ref. to what is expressed (the ability to λ. can generate λόγοι Aesop, Vi. G 7f P.), trans. speak and thereby assert, proclaim, say τὶ someth. (X., Cyr. 1, 4, 1 πολλά; Demosth. 45, 77 μέγα; Paradox. Vat. 2 τὰ ὀνόματα) τὰ ῥήματα τ. θεοῦ J 3:34. ῥῆμα Mt 12:36; cp. J 8:20 (JosAs 14:14 al.; ParJer 3:4.). τὸν λόγον Mk 8:32; J 12:48; Ac 4:29, 31 (λαλ. τι μετὰ παρρησίας as Jos., Ant. 16, 113); 8:25; 14:25; 16:6, 32. τὰ μεγαλεῖα τ. θεοῦ Ac 2:11 (TestJob 38:1). βλασφημίας Lk 5:21; cp. Ac 6:11 (JosAs 13:9; Just., D. 32, 3). σοφίαν 1 Cor 2:6f. μυστήρια 14:2; cp. Col 4:3. τὰ μὴ δέοντα 1 Ti 5:13. τὸ στόμα λαλεῖ ὑπέρογκα Jd 16; μεγάλα Rv 13:5. τί Mt 10:19; Mk 13:11; J 12:49. ὸ̔ λαλεῖ Mk 11:23; cp. J 10:6; 12:50. ταῦτα Lk 24:36; J 8:28, 30; 12:36; 17:1; AcPl Ha 10, 11. ἐλάλησέν τι περὶ σοῦ πονηρόν Ac 28:21 (cp. 3 Km 22:8, 13b; JosAs 12:5). ἐσύρετο μηδὲν λαλῶν (Paul) let himself be dragged in without saying a word AcPl Ha 4, 11.—Pass. λαλεῖταί τι someth. is said, proclaimed, reported (cp. the ins for mother and brother [APF 5, 1913, 169 no. 24, 8] ὧν καὶ ἡ σωφροσύνη κατὰ τ. κόσμον λελάληται, also Ps 86:3) Mt 26:13; Mk 14:9; cp. Hb 2:3; 9:19 ἡ λαλουμένη διδαχή Ac 17:19. ὁ λαληθεὶς λόγος Hb 2:2. ἐλαλήθη ὅτι 11:18 (B-D-F §397, 3).—Oft., in addition, the pers. spoken to is mentioned, in the dat. ἄλλην παραβολὴν ἐλάλησεν αὐτοῖς Mt 13:33. ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον he proclaimed the word to them Mk 2:2; 4:33; J 15:3; Ac 11:19. ἐλάλησεν αὐτοῖς πολλὰ ἐν παραβολαῖς Mt 13:3; cp. vs. 34. τὸ ῥῆμα … αὐτοῖς Lk 2:50; cp. J 6:63.—8:40 (ἀλήθειαν λ. as Eph 4:25 below); 14:25; 15:11; 16:1, 4, 6. ἀνθρώποις λαλεῖ οἰκοδομήν 1 Cor 14:3; w. πρός and acc. (Gen 18:19; Zech 8:16) λόγους … ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς Lk 24:44 (cp. Dt 10:4).—Ac 3:22; 11:14; 1 Th 2:2; w. ἐν and the dat. σοφίαν λαλοῦμεν ἐν τ. τελείοις we discourse of wisdom among those who are mature 1 Cor 2:6; w. μετά and the gen. λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ Eph 4:25 (cp. Zech 8:16). ὅσα ἂν λαλήσω μετὰ σοῦ Hs 5, 3, 2; cp. Hs ins.—W. the speaking definitely characterized ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν J 16:25a. κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ 1 Cor 9:8. ἐν ἐκκλησίᾳ θέλω πέντε λόγους τῷ νοί̈ μου λαλῆσαι 14:19. πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν 2 Cor 7:14. ἀφόβως τὸν λόγον τ. θεοῦ λαλεῖν Phil 1:14. λ. τι εἰς τὰ ὦτά τινος communicate someth. to someone personally (cp. Dt 5:1) Hv 3, 8, 11 (for 4, 3, 6 s. 2aγ above). λ. τι πρὸς τὸ οὖς whisper someth. in someone’s ear (so that no one else hears it; cp. Jos., Ant. 6, 165) Lk 12:3.
    In a number of passages the content of the speaking is introduced by λέγων (s. λέγω 1bθא), just as in the OT (Gen 34:8; 41:9; 42:22; Ex 31:12; Lev 20:1; TestAbr B 12 p. 116, 28 [Stone p. 80]; TestJob 7:1 al.; ParJer 1:1; 1:6 al.; ApcMos 16) Mt 13:3; 14:27; 23:1; 28:18; J 8:12; Ac 8:26; Rv 4:1; 17:1 al. Optional: εἶπον, q.v., end.—B. 1254. DELG. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > λαλέω

  • 9 από

    (απ;
    αφ') πρόθ. I με ονομ., γεν., αίτιατ. (при обознач, времени) с, от; (γεν.) από γεννησιμιού του с самого его рождения; από μιάς αρχής с самого начала; από πολλού χρόνου с давнего времени, с давних пор; από της ημέρας εκείνης с того дня; από ημερών с некоторых пор; από καιρού εις καιρόν время от времени; με γνωρίζει από είκοσι ετών он(а) меня знает двадцать лет; (όνομ.) από μικρός τον ξέρω я с малых лет (когда я был ребёнком) знаю его;

    (αίτιατ.) τον ξέρω από μικρόν — я знаю его с детства (когда он был ещё ребёнком);

    από το πρωί с утра;
    από πέρυσι с прошлого года; από χτες со вчерашнего дня; από πότε; с каких пор?; από τότε с тех пор; απ' εδώ κ' εμπρός отныне, впредь; από τώρα с этих пор; από νωρίς, από τα πρίν заранее; II με γεν., αίτιατ. 1) (при обознач, пространства, места, направления) с, от; к; (γεν.) από της κορυφής τού βουνού с вершины горы; έρχομαι από τού θείου иду от дяди; (αιτιατ.) από τη στέγη с крыши; απ' αυτόν το δρόμο по этой дороге; πέρασα κι' απ' τον Κώστα я и к Косте заходил; περάστε απ' το σπίτι заходите ко мне; 2) (источник чего-л.) из, от; από (τού) λόγου του от него самого; αυτό το δώρο είναι από λόγου του этот подарок от него лично; III με ονομ. (при указании на изменение положения) с, со, из; από εργάτης μάστορας из рабочего стал мастером; IV με γεν. 1) (при обознач, качества, свойства): από φυσικού του по натуре; 2) (при обознач, способа, характера действия): από μνήμης наизусть; απ' ακοής понаслышке; από καρδίας от души; απ' την καρδιά μου от всего сердца, сердечно; V με αιτιατ. 1) (при обознач, происхождения) из; από καλή οικογένεια из хорошей семьи; είμαι από χωριό я из деревни; 2) (при обознач, лица или предмета, которого касаются) за; αρπάχτηκα από το κλαδί ухватиться за ветку; παίρνω απ' το χέρι брать за руку; 3) знач через): φεύγω από την πίσω πόρτα выходить через заднюю дверь; περνώ από το δάσος проходить через лес; τό φως μπαίνει από το φεγγίτη свет проникает через окно; πέρασε την κλωστή από τη βελόνα вдень нитку в иголку; 4) (при обознач, причины) от, по причине, из-за; από το πολύ σφίξιμο κόπηκε το σχοινί от сильного натяжения верёвка лопнула; έμεινε σκελετός απ' την πείνα он очень похудел от голода; πετώ από τη χαρά μου прыгать от радости; από την πίκρα μου от горя; от досады; από περιέργεια из любопытства; υποφέρω από το στομάχι μου страдать желудком; 5) (при.обознач, орудия, средства, способа): ζω από τη δουλειά μου жить своим трудом; από την προίκα της έχτισε το σπίτι дом он построил на её приданое; 6) (при обознач, материала) из; από πέτρα из камня, каменный; από ξύλο из дерева, деревянный; από δέρμα из кожи, кожаный; 7) (при обознач, частей, составляющих что-л, единое): στεφάνι από τριαντάφυλλα венок из роз; ομάδα από πέντε άτομα группа из пяти человек; 8) (при указании целого, от которого берётся часть) из; 8νας από τούς πολλούς один из многих; τίποτε δεν χρειάζομαι απ' αυτά из этих вещей мне ничего не надо; 9) (при обознач, удаления, отдаления) из, от; αποσύρομαι από τίς υποθέσεις отходить от дел; παρεκβαίνω από το θέμα отходить от темы; γλυτώνω από τον κίνδυνο избежать опасности; γλυτώνω απ' τίς φροντίδες освободиться от забот; φεύγω απ' το σπίτι уходить из дома; χώρισε από τον άντρα της она ушла от мужа, она разошлась с мужем; 10) (при обознач, частичности, разделения): κόψε μου από το ψωμί μιά φέτα отрежь мне ломоть хлеба; ήπια απ' αυτό το κρασί я выпил этого вина; πίνε από λίγο пей понемножку; λίγα απ' όλα обо всём понемногу; 11) (при указании на распределение поровну) по; από τρία τετράδια по три тетради; από ένας (-ενας) по одному; περάστε μέσα από λίγοι входите по нескольку человек; φταίνε κι' απ' τα δυό μέρη виноваты и те и другие; 12) (употр, в сравнениях): από σένα είναι εξυπνότερος он сообразительнее (или умнее) тебя; φαίνεται4 μεγαλύτερη από την αδελφή της она выглядит старше своей сестры; 13) (в соответствии с чём-л., согласно чему-л.) по; τον γνωρίζω από το βήμα του я узнаю его по походке; 14) (в отношении, в смысле): είναι ορφανός από πατέρα он сирота по отцу; είναι φτωχός από μυαλό он слабоумный; είναι στραβός από το ένα μάτι слепой на один глаз; είναι κουφός από το ένα αφτί глухой на одно ухо; άμαθος από τέτοιους δρόμους он не привык к таким дорогам; από υγεία είμαι καλά здоровье у меня хорошее; απο γράμματα δεν ξέρει πολλά он малограмотный; κάτι ξέρει από μουσική он немного разбирается в музыке; δεν καταλαβαίνει από τέτοια πράματα он в таких делах не разбирается; 15) (в пассивном обороте соотв. те. пад.): η πόλις κατελήφθη από τον εχθρό город занят врагом; 16) (соответствует род. пад.; переводится тж. прилагательным): ο κρότος από τα κανόνια гул орудий, орудийный гул; κέρδη απ' το εμπόριο прибыли от торговли, торговые прибыли; 17): (α)πάνω από на, над; κάτω από под; εμπρός από перед, впереди; напротив; (από) πίσω από сзади, позади, за; γύρω από вокруг; (από) μέσα από изнутри, из; πρίν από... перед тем, до; μετά από после; ύστερα από... после (того как); εκτός απ' αυτό кроме того; μακρυά από... далеко от...; από μακρυά издали; από πέρα издалека; από κοντά вблизи; από πού; откуда?; απ' εδώ отсюда; απ' εκεί а) оттуда; б) тот; τί θέλει ο κύριος από κεί; что нужно тому господину?; απ' εδώ και απ' εκεί со всех сторон; από τότε с тех пор; από τούδε с этого момента; αφ' ενός... αφ' ετέρου (тж. перен.) с одной стороны..., с другой стороны...; 18) (в зависимости от управления глагола): δεν στερούμαι από τίποτε я ни в чём не нуждаюсь; κρέμομαι από μιά κλωστή висеть на ниточке; φοβάμαι από τα σκυλιά бояться собак

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > από

  • 10 ἵημι

    A v.l. ἵεις S.El. 596, Castorio 2), ἵησι, [ per.] 3pl. ἱᾶσι, [dialect] Ion. and [dialect] Ep. ἱεῖσι; imper.

    ἵει Il.21.338

    , E.El. 593 (lyr.); subj. ἱῶ; opt. ἱείην (also ἀφ-ίοιμι, X.HG6.4.3); inf. ἱέναι; part. ἱείς:—thematic forms of the [tense] pres. (as if from [full] ἱέω) are also found, esp. in compds., cf. μεθίημι, σύνιημι: also, as if from [full] ἵω, [ per.] 3sg. [tense] pres.

    ἵει A.R.4.634

    , imper.

    ξύν-ιε Thgn.1240b

    codd.: [tense] impf. [ per.] 3sg.

    ἵει Il.1.479

    , [dialect] Dor.

    ἀν-ίη SIG1

    (Abu Simbel, vi B.C.); [ per.] 3pl.

    ἵεσαν E.Ba. 1099

    ,

    ἵεν Il.12.33

    , ξύν-ιεν (v.l. -ιον) 1.273; also [ per.] 2sg.

    ἵεις Ar.V. 355

    ; [dialect] Ion. [tense] impf. ἵεσκε ([etym.] ἀν-) Hes.Th. 157: [tense] fut.

    ἥσω Il.17.515

    , etc.: [tense] aor. 1 ind.

    ἧκα Il.5.125

    , etc., [dialect] Ep.

    ἕηκα 1.48

    (mostly in compds.); [ per.] 3sg. subj.

    ᾗσι 15.359

    ; [ per.] 3sg. opt.

    εἵη 3.221

    ; inf.

    εἷναι Ar.Ra. 133

    , [dialect] Ep.

    ἐξ-έμεναι Od.11.531

    : [tense] pf. εἷκα, only in compds. ([etym.] ἀφ-, καθ-, παρ-, συν-), also ἕωκα ([etym.] ἀφ-) PCair.Zen.502.4 (iii B.C.), Hdn.Gr.2.236:—[voice] Med., [tense] pres.

    ἵεμαι Od.2.327

    , etc.; also [ per.] 3pl.

    προ-ίονται PCair.Zen.151.4

    (iii B.C.): [tense] impf.

    ἱέμην Ar.Eq. 625

    , etc.: [tense] fut. ἥσομαι ([etym.] μετ-) Hdt.5.35, ([etym.] προ-) D.1.12, ([etym.] ἐξαν-) E.Andr. 718: [tense] aor. 1 ἡκάμην (only in compds. προς-, προ-): [tense] aor. 2 εἵμην, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. ἕμην, of which we find εἷτο ([etym.] ἐφ-) S.Ph. 619, ([etym.] ἀφ-) X.Hier.7.11, ἕτο ([etym.] συν-) Od.4.76, ἕντο ([etym.] ἐξ-) Il.9.92, etc.; imper. ἕο ([etym.] ἐξ-) Hdt.5.39, οὗ ([etym.] ἀφ-) S.OT 1521; subj. ὧμαι ([etym.] συν-) Il.13.381; opt. εἵμην ([etym.] ἀφ-) Ar.Av. 628, or οἵμην ([etym.] προ-) Pl.Grg. 520c; inf. ἕσθαι ([etym.] προς-) Ar.V. 742; part. ἕμενος ([etym.] προ-) Th.6.78, Isoc.4.164, etc.:— [voice] Pass., [tense] fut. ἑθήσομαι ([etym.] ἀν-) Th.8.63: [tense] aor. εἵθην (only in compds. ἀφ-, καθ-, παρ-): [tense] pf. εἷμαι (only in compds.); also ἕωμαι in compds. ἀν-, ἀφ-, ἐφ- (q.v.): [tense] plpf. εἵμην (only in compds.).—Of the [voice] Pass. and [voice] Med. Hom. has only [tense] pres., [tense] impf., and [ per.] 3pl. [tense] aor. 2 [voice] Med. ἕντο.—For varieties peculiar to special compds., v. ἀν-, ἀφ-, ὑφ-ίημι. (Perh. cogn. with Lat. Ja-c-io or with Lat. sēmen:—[voice] Med. ἵεμαι prob. from ϝῑ-, cf.

    εἴσομαι 11

    , Skt. véti (pl. vyánti) 'press forward, desire', Lat. vīs ([ per.] 2sg.), invitus.) [[pron. full] generally in Hom. and [dialect] Ep., [pron. full] in [dialect] Att.; sts. [pron. full] in Hom.,

    ἵει Il.16.152

    , etc.;

    ἱεῖσαι Od.12.192

    ; also in inf. ἱέμεν, ἱέμεναι, part. ἱέμενος, etc.,

    ξυν-ῑετε Archil.50

    : [pron. full] sts. in Trag., ῐησι A.Th. 309 (lyr.), ῐέντα ib. 493, ῐείς, ῐεῖσα, E.IT 298, IA 1101, Hec. 338;

    ῐεῖσαν Id.Supp. 281

    ; in Com., συνῐημι Ar.Av. 946 (s. v.l.), Strato Com.1.3: with variation of quantity, πλεῖστον οὖλον ἵει [pron. full] [ῐ], i)/oulon i(/ei [i ¯ ] Carm.Pop. 1.]:—release, let go,

    ἧκα.. πόδας καὶ χεῖρε φέρεσθαι Od.12.442

    ; ἧκε φέρεσθαι let him float off, Il.21.120; let fall, κὰδ δὲ κάρητος ἧκε κόμας made his locks flow down from his head, Od.6.231; [

    ἐθείρας] ἵει λόφον ἀμφί Il.19.383

    ; ἐκ δὲ ποδοῖιν ἄκμονας ἧκα δύω I let two anvils hang from his two legs, 15.19;

    ἐκ δ' ἄρα χειρὸς φάσγανον ἧκε χαμᾶζε Od.22.84

    , cf. Il.12.205;

    ἵεις σαυτὸν κατὰ τοῦ τείχους Ar.V. 355

    ; ἧκαν ἑαυτούς let themselves go, X.An.4.5.18;

    ἵεσαν φυγῇ πόδα E.Rh. 798

    .
    2 of sounds, utter,

    ὄπα Il.3.152

    , Od.12.192;

    ἔπεα Il.3.221

    ;

    γλῶσσαν Hdt. 1.57

    ; Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. to speak Greek, Id.9.16; Δωρίδα, Ἀττικὴν γλῶσσαν, Th.3.112, Sol.36.10;

    φωνὴν Παρνησίδα A.Ch. 563

    ;

    δύσθροα βάγματα Id.Pers. 636

    (lyr.);

    ἐκ στηθέων ἄλγος Id.Th. 865

    (lyr.);

    μέγαν κωκυτόν S.Aj. 851

    , etc.; but πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. to let loose every kind of speech, Id.El. 596; πᾶσαν ([etym.] τὸ λεγόμενον)

    φωνὴν ἱέντα Pl.Lg. 890d

    ; τὸ τᾶς εὐφάμου στόμα φροντίδος ἱέντες, i.e. speaking not in words, but in silent thought, S.OC 133 (lyr.); ἧκε abs. (sc. φωνήν), Plu.2.973e; of instruments,

    ἄλλα μέλη τῶν χορδῶν ἱεισῶν Pl.Lg. 812d

    .
    3 throw, hurl, λᾶαν, βέλος, δόρυ, Od.9.538, Il.4.498, E.Rh. 63; ἱέναι (sc. τινά)

    πέτρας ἄπο E.HF 320

    , cf. S.Tr. 273: c. gen. pers., to throw or shoot at one,

    ὀϊστόν τινος Il.13.650

    ;

    ἐπ' ἀλλήλοις ἵεσαν βέλεα Hes.Th. 684

    : metaph.,

    ἐκ μαλθακᾶς φρενὸς ὀϊστοὺς ἱέντες Pi.O.2.90

    .
    b abs., throw, shoot,

    τόσσον γὰρ ἵησιν Od.9.499

    , cf.8.203, Il.17.515, Pl.Tht. 194a, etc.;

    ἄνω ἱέντες X.An.3.4.17

    ;

    δίσκοισιν τέρποντο.. ἱέντες Il.2.774

    , al.: c. gen. objecti, τῶν μεγάλων ψυχῶν ἱείς shooting at great spirits, S.Aj. 154; ἐπὶ στόχον ( στοίχων codd.) at a mark, X. Ages.1.25: c. dat. instr.,

    ἵησι τῇ ἀξίνῃ Id.An.1.5.12

    .
    4 of water, let flow, spout forth,

    ῥόον Il.12.25

    ; [

    Ἀξιὸς] ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησι 21.158

    ;

    ῥέος A.Pr. 812

    : abs., [ποταμὸς] ἐπὶ γαῖαν ἵησιν the river pours over the land, Od.11.239; [

    κρήνη] ἵησι 7.130

    ; of tears,

    δάκρυον ἧκε χαμᾶζε 16.191

    ; of fire or smoke,

    ἵει νᾶμα παμφάγου πυρός E.Med. 1187

    ;

    λιγνύν A.Th. 493

    .
    5 send, of living beings, τίς γάρ σε θεῶν ἐμοὶ ἄγγελον ἧκε; Il.18.182;

    Αἰνείαν.. ἐξ ἀδύτοιο ἧκε 5.513

    ; of omens or portents,

    τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιόν 10.274

    ;

    ἔλαφον.. εἰς ὁδὸν αὐτὴν ἧκεν Od. 10.159

    ;

    τέρας 21.415

    ; generally of things,

    ἴκμενον οὖρόν τινι Il.1.479

    , etc.
    II [voice] Med., speed oneself, hasten, freq.in part. with Advs.,

    πρόσω ἵεσθε Il.12.274

    ;

    ἐνθένδ' ἱέμην Ar.Eq. 625

    ; ἱ. Τροίηνδε, Ἔρεβόσδε, Od.19.187, 20.356: with Preps.,

    ἵεσθαι κατὰ τὴν φωνήν Hdt. 2.70

    ;

    πρός τινα Id.9.78

    ;

    δρόμῳ ἵεσθαι ἐς τοὺς βαρβάρους Id.6.112

    ;

    ἵετ' εὐθὺ πρὸς τὰ νυμφικὰ λέχη S.OT 1242

    ;

    ἐς ὄρεα E.Ba. 140

    (lyr.);

    εἰς Κολωνόν Pherecr.134

    ; ἵ. ἐπί τινα spring upon, of the lion, Arist.HA 629b24: abs.,

    ἰδόντες ἱέμεσθα S.Ant. 432

    ; ἱέμενος ῥεῖ rushing, Pl.Cra. 420a, etc.
    2 metaph., to be eager, desire to do a thing, c. inf.,

    ἵετο γὰρ βαλέειν Il.16.383

    ;

    βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός 8.301

    ;

    ἵετο θυμῷ τείσασθαι.. 2.589

    : c. gen., to be set upon, long for a thing, in part., ἱέμενοι πόλιος, νίκης, 11.168, 23.371;

    νόστοιο Od.15.69

    ;

    λεχέων S.Tr. 514

    (lyr.); ἱέμενος ποταμοῖο ῥοάων setting thyself toward, Od.10.529: abs. in part., ἱέμενός περ eager though he was, 1.6, etc.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἵημι

  • 11 απαγόρευση

    [-ις (-εως)] η запрещение, запрёт;
    юр. лишение прав;

    θέτω εις ( — или οπό) απαγόρευση — накладывать запрет, запрещать;

    είμαι υπό απαγόρευση — быть под запретом;

    αίρω την απαγόρευσηснимать запрет (с чего-л.);

    βολή απαγορεύσεως воен, огонь на воспрещение

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > απαγόρευση

  • 12 απάνω

    1. επίρρ.
    1) наверху, вверху; наверх; вверх;

    έλα, είμαι απάνω — поднимись, я наверху;

    πήγαινε απάνω — иди наверх;

    2):

    ως απάνω — доверху;

    τό βάζο γέμισε ως απάνω — банка наполнилась доверху;

    3):

    απάνω από — свыше, больше;

    απάνω από εκατό — больше ста;

    4):

    απάνω πού — или απάνω σε — в тот момент, когда; — как раз (когда);

    απάνω πού τρώγαμε ήρθε — как раз, когда мы ели, он пришёл;

    απάνω στην ώρα — как раз вовремя;

    § απάνω - απάνω поверхностно, не углубляясь;

    2. πρόθ.
    1):

    απάνω εις — или απάνω σε — а) на чём-л., на ком-л.;

    απάνω στο τραπέζι — на столе;

    απάνω στο παιδί — на ребёнка; — на ребёнке; — б) относительно, по поводу чего-л.;

    απάνω σ' αυτό το ζήτημα — относительно этого вопроса;

    2):

    απάνω από (με αιτιατ.) — над чём-л., выше чего-л.;

    απάνω από την πόρτα — над дверью;

    απάνω από το μάτι — выше глаза, над глазом;

    § έχω απάνω μου — иметь при себе (что-л.);

    έχω απάνω στο κεφάλι μου... — мне постоянно надо думать, заботиться о...;

    ρίχνω απάνω μου — накинуть на себя;

    παίρνω κάτι απάνω μου — брать на себя ответственность за что-л.;

    παίρνω απάνω μου — поправляться, прибавлять в весе;

    τό παίρνω απάνω μου — зазнаваться, воображать из себя;

    τον βάζω στο κεφάλι μου απάνω — я ставлю его на голову выше себя;

    τον έχω απάνω απ' το κεφάλι μου — я у него под наблюдением;

    δεν θέλω κανένα απάνω από το κεφάλι μου — я не хочу, чтобы мною кто-либо командовал;

    γράφω κάτι απάνω σε κάποιον — завещать что-л, кому-л., записать что-л, на кого-л.;

    τα κάνω απάνω μου — наложить в штаны;

    απάνω από μάς — этажом выше, над нами;

    τό ένα απάνω στ' άλλο — одна неприятность за другой, беда за бедой; — одно за другим;

    απάνω στο χέρι — под руку;

    μη μιλάς απάνω στο χέρι — не говори под руку;

    απάνω του! — бей-его, ребята!;

    3. επίθ. άκλ. верхний, расположенный выше;

    ο απάνω μαχαλάς — верхний квартал;

    τό απάνω πάτωμα — верхний этаж; — этаж над нами

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > απάνω

  • 13 γνώσις

    (-εως) η см. γνώση 1, 2;

    § το ξύλον της γνώσεως — древо познания;

    λαμβάνω γνώσιν — узнавать (о чём-л.); — ознакомляться (с чём-л.);

    φέρω εις γνώσιν — ставить в известность, информировать; — доводить до сведения;

    είμαι ( — или διατελώ) εν γνώσει — или έχω γνώσιν τού πράγματος — быть в курсе дела;

    εν

    γνώσει — сознательно, умышленно;

    εν γνώσει μου — с моего ведома;

    έχουσι (την) γνώσιν οι φύλακες — не беспокойся, кому надо, тот следит

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > γνώσις

  • 14 εκτεθειμένος

    η, ο[ν]
    1) выставленный (наружу); выброшенный, выкинутый; 2) незащищённый;

    εκτεθειμένος στον άνεμο (στο ψύχος, εις κίνδυνον) — не защищённый от ветра (холода, опасности);

    3) обязанный; связанный (обещанием или обязательством);

    είμαι εκτεθειμένος απέναντι του — я ему обязан;

    4) скомпрометированный, опозоренный; представший в неприглядном виде

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > εκτεθειμένος

  • 15 ένδειξη

    [-ις (-εως)] η
    1) знак, признак; примета;

    σ' ένδειξη Φιλίας — в знак дружбы;

    εις ένδειξιν εκτιμήσεως — в знак уважения;

    αποτελώ ένδειξη — служить признаком;

    2) юр. презумпция, вероятное предположение;

    υπάρχουν ένδειξεις ενοχής τού κατηγορουμένου, αλλ' όχι και αποδείξεις — имеются предположения виновности обвиняемого, а не доказательства;

    3) показание (измерительного прибора);
    4) мед. показание; 5) воен, врачебное заключение о госпитализации или о направлении на медицинскую комиссию для освидетельствования;

    είμαι υπό ένδειξιν — быть направленным на стационарное лечение или на медицинскую комиссию для освидетельствования

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ένδειξη

  • 16 ενήμερος

    η, ο [ος, ον ]
    1) находящийся в курсе дела; осведомлённый, информированный; следящий за событиями;

    είμαι ενήμερος της υποθέσεως (των γεγονότων) — быть в курсе дела (событий);

    κρατώ (или τηρώ) κάποιον -νον держать кого-л. в курсе дела;
    2) полный, содержащий все изменения (о документах);

    § ενήμερος εις τάς πληρωμάς μου — платить своевременно

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ενήμερος

  • 17 ημέρα

    η
    1) день;

    ημέρα αναπαύσεως — день отдыха;

    ημέραργίας (εργασίας) — выходной (рабочий) день;

    ημέρα ακροάσεως — приёмный день;

    ημέρα βροχής — дождливый день;

    όλη την ημέρα — весь день;

    μετά δυό ημέρες — через два дня;

    2) сутки;

    § κρίσιμος ημέρα — решающий день;

    ημέρα κρίσεως рел — судный день;

    αυγά της ημέρας — диетические яйца;

    ψάρι της ημέρας — свежая рыба;

    άνθρωπος της ημέρας — а) герой дня; — б) человек всесильный, всемогущий на сегодняшний день;

    πλήρης ημέρων — в преклонном возрасте, очень старый;

    κάθε ημέραν — каждый день;

    ο καθ' ημέραν — ежедневный, каждодневный;

    καθ' εκάστην ημέραν — ежедневно, постоянно;

    την ημέρα — днём;

    μιά φορά την ημέρα — раз в день;

    την αυτήν ημέραν — в тот же день;

    ημέραν παρ ' ημέραν — через день;

    επί των ημέρων μας — в наши дни, в наше время;

    εδώ και τρείς ημέρες — три дня тому назад;

    τίς τελευταίες ημέρες — на днях, недавно;

    προ ολίγων ημέρων — несколько дней тому назад;

    την άλλη ημέρα — на следующий день;

    άμα τη ημέρα — с наступлением дня;

    από ημέρας εις ημέραν — а) изо дня в день, ежедневно; — б) со дня на день, скоро;

    με την ημέραν — подённо;

    ημέρας και νυκτός — днём и ночью;

    μιαν ωραία ν ημέρα — в один прекрасный день;

    ημέρα μεσημέρι — среди бела дня, на глазах у публики;

    ημέρα αποφράς — роковой, чёрный день;

    την ημέρα... — в день, когда...;

    είμαι της ημέρας — дежурить;

    είναι η ημέρα μου — мой черёд;

    είδε το φως της ημέρας — он появился на свет божий;

    εσώθηκα ν οι ημέρες του — его дни сочтены

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > ημέρα

  • 18 λέγειν

    το речь, красноречие;

    έχω λέγειν — быть красноречивым;

    είμαι δεινός εις το λέγειν — владеть даром красноречия; — быть искусным оратором

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > λέγειν

  • 19 μάλλον

    1. επίρρ.
    1) скорее, вероятнее всего, вернее всего; пожалуй, по всей вероятности;

    θα είμαι μάλλον μόνος — скорее всего я буду один;

    μάλλον όχι — пожалуй, нет;

    μάλλον έχεις δίκηο — пожалуй, ты прав;

    εγώ μάλλον θα έρθω — я, пожалуй, приду; — по всей вероятности, я приду;

    2) уст. больше, более;

    η καστανέα ευδοκιμεί μάλλον εις τα ορεινά εδάφη — каштан больше любит гористую местность;

    μάλλον την μητέρα του μοιάζει παρά τον πατέρα του — он больше похож на мать, чем на отца;

    μάλλον βλαβερός παρά ωφέλιμος — скорее вредный, чем полезный;

    § επί μάλλον και μάλλον — всё более и более;

    (κατά τό) μάλλον η ( — или καί) ήττον — более илиμάλλον менее;

    μάλλον δε — вернее, точнее;

    πολλοί μάλλον δε πάντες — многие, а вернее — все;

    τοσούτο μάλλον όσω ( — или ώστε) — тем более что...;

    2. επίθ.:

    ο μάλλον επιμελής — наиболее прилежный;

    οι μάλλον ζημιωθέντες — потерпевшие наибольший ущерб

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > μάλλον

  • 20 μέρος

    τό
    1) часть (целого);

    μέγα μέρος — большая часть;

    τό μεγαλύτερο (μικρότερο) μέρος — большая (меньшая) часть;

    συστατικό μέρος — составная часть;

    τό μέρος τού κτιρίου — часть здания;

    τα μέρη τού σώματος (της μηχανής) — части тела (машины);

    τα μέρη της μουσικής συμφωνίας — чисти симфонии;

    ένα μέρος τού κοινού — часть публики;

    του χάρισα ένα μέρος από τα χρέη του — я ему простил часть долгов;

    σε τρία μέρη — а) в трёх частях; — б) на три части;

    παίρνω ( — или λαμβάνω) μέρος σε ( — или είς) κάτι — принимать участие в чём-л., участвовать в чём-л.;

    2) сторона (в разн. знач);

    στο αριστερό μέρος — налево, слева, на левой стороне;

    στο απέναντι μέρος τού πόταμου — на противоположной стороне реки;

    από το ένα (άλλο) μέρος — с одной (с другой) стороны;

    παίρνω το μέρ κάποιου — становиться на чью-л. сторону;

    είμαι με το μέρος σου — я на твоей стороне;

    3) край, местность; сторона (разг);

    [είμαστε από το ίδιο μέρος — мы из одной местности;

    στο μέρος μας έχουμε πυρετούς — в наших краях имеется малярия;

    σ' εκείνα τα μέρη δεν χιονίζει ποτέ — в тех краях никогда не бывает снега;

    ωραίο μέρος γιά να χτίσει κανείς — чудесное место для постройки;

    4) отхожее место, уборная;
    5) театр, роль; партия (в опере);

    αυτό το μέρος είναι πολύ δύσκολο — эта роль, партия очень трудна;

    6):

    τα μέρη τού λόγου — грам, части речи;

    § τα (Υψηλά) Συμβαλλόμενα Μέρη (Высокие) договаривающиеся стороны;

    τί μέρος τού λόγου είναι; — что за человек, что он из себя представляет?;

    εν μέρει — отчасти, частично;

    κατά μέρος ( — оставить) в стороне;

    (отбросить) в сторону;

    τ' αστεία κατά μέρ! — шутки в сторону;

    άφησε τούς δισταγμούς κατά μέρος — перестань стесняться, брось стесняться;

    αφήνω κατά μέρος — забросить, оставить;

    ! βάζω κατά μέρος — откладывать, приберегать (деньги);

    τον πήρα κατά μέρος — я его отвёл в сторону;

    εκ ( — или από) μέρους μου (του, σου κ.λ.π.) — а) от меня (тебя, него и т. д.); — от моего (твоего, его) имени;

    έχετε χαιρετισμούς εκ μέρους της — вам привет от неё;

    προσωπικά από ( — или εκ) μέρους μου — от меня (лично); — б) с моей (с твоей, с его) стороны;

    είναι πολύ ευγενικό εκ μέρους σου — это очень мило с твоей стороны;

    επί μέρους — частично;

    οι (αί, τα) επί μέρους... — частные, особые, отдельные (вопросы, элементы и т. д.)

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > μέρος

См. также в других словарях:

  • είμαι — (AM εἰμί Α και αιολ. τ. ἐμμί Μ και εἶμαι) 1. υπάρχω, ζω («...ήταν ένας γέρος και μια γριά», «οὐκ ἐσθ οὗτος ἀνήρ οὐδ ἔσσεται» δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει) 2. (για πράγματα) υπάρχω, βρίσκομαι) («δεν είναι στάρι φέτος», «ὁ παράδεισος αὐτὸς …   Dictionary of Greek

  • μύτη — (Ανατ.). Στον άνθρωπο η μ. παρουσιάζεται σαν μια πυραμιδοειδής προεξοχή στο κέντρο περίπου του προσώπου. Αποτελεί σημαντικό αισθητικό, φυσιογνωμικό και φυλετικό στοιχείο, αλλά και τη φυσική προστασία των πρώτων αεροφόρων οδών και το όργανο της… …   Dictionary of Greek

  • αιθεροβατώ — ( είς, εί κτλ.), αεροβατώ, είμαι εκτός τόπου …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • γίνομαι — (AM γίγνομαι και γίνομαι) 1. δημιουργούμαι, αποκτώ ζωή, υπόσταση 2. (για γεωργικά προϊόντα) παράγομαι 3. συμβαίνω, πραγματοποιούμαι 4. καθίσταμαι, αποβαίνω 5. είμαι, υπάρχω 6. (για αριθμητικά ποσά) προκύπτω, εξάγομαι από πράξεις ή υπολογισμό 7.… …   Dictionary of Greek

  • Modern Greek grammar — Main article: Modern Greek The grammar of Standard Modern Greek, as spoken in present day Greece and Cyprus, is basically that of Demotic Greek, but it has also assimilated certain elements of Katharevousa, the archaic, learned variety of Greek… …   Wikipedia

  • καρδιά — Μυώδες κοίλο όργανο με τέσσερις χώρους, η λειτουργία του οποίου είναι θεμελιώδης για την κυκλοφορία του αίματος, καθώς παραλαμβάνει το αίμα από τις φλέβες και ως αντλία το τροφοδοτεί στις αρτηρίες. Η κ. του ανθρώπου βρίσκεται στο πρόσθιο μέσο… …   Dictionary of Greek

  • νους — ο (ΑΜ νοῡς, Α και ασυναίρ. τ. νόος) 1. η ικανότητα τού νοείν, σε αντιδιαστολή προς το αισθάνεσθαι, η δύναμη που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο να σκέφτεται λογικά, το σύνολο τών λειτουργιών τού ανθρώπινου εγκεφάλου, νόηση, διάνοια («τυφλὸς τὰ τ ὦτα τόν …   Dictionary of Greek

  • κατέχω — (AM κατέχω) 1. έχω κάτι υπό την κατοχή μου, είμαι κύριος ενός πράγματος (α. «κατέχει το κτήμα» β. «κρατεῑν ὧν κατεσχήκασι κλήρων») 2. κρατώ υπό την εξουσία μου, εξουσιάζω (α. «ο εχθρός κατέχει την πόλη» β. «τὴν χρονώδη Θρῄκην κατέχει», Ευρ.) 3.… …   Dictionary of Greek

  • κείτομαι — και κοίτομαι (Μ κείτομαι και κείτουμαι και κείθομαι και κοίτομαι) 1. βρίσκομαι κάπου πλαγιασμένος, ξαπλωμένος, κείμαι 2. είμαι νεκρός, είμαι θαμμένος νεοελλ. είμαι άρρωστος, είμαι παράλυτος («κείτεται από 30 χρονών») μσν. 1. κοιμάμαι («τὰ… …   Dictionary of Greek

  • φέρω — ΝΜΑ, και φέρνω Ν, και δωρ. τ. φάρω Α 1. κρατώ ή σηκώνω κάτι πάνω μου, βαστάζω (α. «φέρει έναν βαρύ σάκο στους ώμους του» β. «φέρων άξονας» γ. «χερσὶν εὐθὺς διψίαν φέρει κόνιν», Σοφ. δ. «μέγα ἔργον, ὅ οὐ δύο γ ἄνδρε φέροιεν», Ομ. Ιλ.) 2. έχω (α.… …   Dictionary of Greek

  • καλός — Ονομασία δύο οικισμών. 1. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 410 μ., 101 κάτ.) στην πρώην επαρχία Τεμένους του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού, 27 χλμ. ΝΔ της πόλης του Ηρακλείου. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Τεμένους. 2.… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»